دستگاه گوارش گاو شامل دهان، مری، یک معده چهارقسمتی، روده کوچک و روده بزرگ است. تنها معده چهارقسمتی (نه چهار معده ای) به گاو اجازه می دهد که مواد خوراکی با کیفیت پایین را به فراورده های شیری با کیفیت بالا تبدیل نماید.

چربی و روغن جیره یا به صورت تری­گلیسرید (سه اسید چرب متصل شده به یک مولکول گلیسرول) و یا به‌صورت اسیدهای چرب آزاد مصرف می ‏شوند. میکروب‏ های شکمبه تری­ گلیسریدها را به اسید چرب و گلیسرول (به‌عنوان منبع ناچیزی از انرژی توسط میکروب‏ ها استفاده می‏ شود) تجزیه می‏ کنند

شکمبه یک گاو سالم در هر دقیقه بیشتر از دو بار منقبض می ‏شود. این حرکات باعث تماس باکتری­ ها و مواد خوراکی می‏ شوند و چنانچه مواد، متراکم و کوچک‌شده باشند باعث حرکت مواد به خارج از شکمبه شده و ذرات بزرگ برای این‌که نشخوار روی آن‌ها صورت گیرد به سطح بالا می­ آیند. گاو در هر روز، از 8 تا بیش از 10 ساعت را صرف نشخوار کردن می‏ کند

به‌طور متوسط کربوهیدرات­ها 70 تا 75 درصد ماده خشک جیره را در برمی‌گیرند، درحالی‌که پروتئین، چربی و موادمعدنی بخش باقی­مانده را تشکیل می‏ دهند. کربوهیدرات­ها منبع اصلی انرژی برای میکروب ‏های شکمبه هستن